معرفی کتاب

                                                     

 

در فصول سرد سال که امکان تفریحات خارج خانه کمتر از فصول معتدل می شود یکی از بهترین کارها مطالعه است البته که مطالعه همیشه و همیشه یکی از بهترین مشغولیتها محسوب می شود اما در این فصول زمان بیشتری را می توانیم به آن اختصاص دهیم. در بازار کتابهای خوبی که هر سلیقه ای می تواند از مطالعه آن خوشنود و راضی باشد و در بهبود کیفیت زندگی روزمزه خود از آن کمک بگیرد، زیاد هستند ؛یکی از آنها که امروز می خواهم معرفی کنم «اثر مرکب» نوشته دارن هاردی است. این کتاب برای کسانی که دوست دارند سوار بر زندگی باشند و همراه با لذت بردن از آن به اهدافشان هم برسند جالب و کاربردی است. در اصل با خواندن و عمل کردن به ایده های آن شما می توانید هم از مسیر لذت ببرید و هم از مقصد.

در قسمتی از کتاب می خوانیم:

«حقیقت این است که حتی یک تغییر کوچک می تواند تاثیر شگفت انگیزی داشته و ایجاد کننده ی یک اثر فزونگرای طراحی نشده و غیر منتظره باشد.....

خبر مهم این است ؛ اثر مرکب قابل پیش بینی و اندازه گیری است. آیا این آرام بخش نیست که بدانید فقط نیاز به برداشتن مجموعه ای از قدم های کوچک اما پیوسته و همیشگی برای رشد و پیشرفت اساسی زندگی خود دارید؟....

چالش برانگیز ترین جنبه ی اثر مرکب این است که ما قبل از این که بتوانیم نتایج مفید را شاهد باشیم، مجبوریم به طور پیوسته و موثر برای مدتی تلاش کنیم.پدربزرگ های ما این را می دانستند. چرا که شب های خود را صرف چسبیدن به تلویزیون نمی کردند که بدانند چگونه در سی روز لاغر شوند و یا چگونه می توانند با دیدن تبلیغات در عرض شش ماه به تخت پادشاهی بنشینند. از طلوع تا غروب خورشید، مهارتهایی را که در جوانی فرا گرفته بودند، به کار می بستند و همین کار را در تمام طول زندگی تکرار می کردند. آنها می دانستند راز موفقیت در تلاش کردن پنهان شده است و همین تلاش، نظم داشتن،عادات و رفتارهای خوب آنها را به نتیجه می رساند.»

 در زندگی ریزه کاری هایی هست که شاید  تا بحال کسی واضح و شفاف به ما نگفته باشد و ما خود نیز تابحال به آن دقت کافی نداشته ایم. دارن هاردی به خوبی این ریزه کاریها را به ما می نمایاند.

 

امیدوارم این کتاب را مطالعه کنید و لذت ببرید و ایده هایش را بکار ببندید.

تغییرات مثبت

 

                                                          

 

گاهی انقدر درگیر روزمره های زندگی می شویم  یک دفعه به خودمان می آییم میبینیم این من جدید را نمی شناسیم. با خودمان محاسبه می کنیم چه مدت است از ته  دل نخندیدیم؟! چند وقت است یک دل سیر به شریک زندگی و  اعضای خانواده مان نگاه نکردیم؟! آخرین باری که با فرزندانمان بدون استرس نامرتبی خانه بازی یا وقت گذرانی کردیم کی بود؟!
چطور انقدر درگیر شدیم؟ اصلا درگیر چی شدیم؟ 
بگذارید من برایتان واضح تر بگویم؛ درگیر این که گوشت و مرغ چقدر گران شده و چقدر در فریزر داریم(!) اینکه امروز ناهار را آماده کنیم خیارمان تمام می شود و برای شام سالادمان خیار ندارد(!) به اینکه فرزندمان باید در مدرسه رتبه خوبی بگیرد تا جلوی مامان فلان بچه سینه مان را جلو دهیم و بگوییم بلاخره فرقی بین کودک باهوش با دیگران هست(!) جان بکنیم(البته دور از جونتان) با سختی و کلی صرفه جویی و تحت فشار قرار گرفتن پول پس انداز کنیم که مثلا برای مهمانی شب یلدا خانه اقوام فلان لباس را بپوشیم تا چشم حسود بترکد(!)
حیف از ما نیست؟! حیف از جوانی و طراوت و نشاطمان نیست؟! حیف از جوانی و روان مرد زندگیمان  نیست که چطور درگیر چرخه های خشم و استرس می شود تا بهترین ها را برای خانواده اش فراهم کند؟! حیف از شور و نشاط و ذوق و شوق فرزندانمان نیست که اینگونه هدر می رود؟!
چطور به اینجا رسیدیم که انقدر ظاهرگرا شدیم؟ همه زندگیمان شده شو و نمایش؛ چرا؟
اگر دختر اقدس خانم خانه ای 100 متری داشته باشد و دختر شمسی خانم مستاجر باشد چه فرقی در زندگی من دارد؟! گاها آدم هایی که ما خودمان را می کشیم که لباسمان کورشان کند حتی به ما نگاه هم نمی کنند.
در کتاب 7 عادت مردمان موثر یک تمرینی دارد که می گوید پیش خودتان روز ترحیمتان را تصور کنید. چه می شود؟ نزدیکانتان شما را به چه صورت بیاد می آورند؟
شاید به نظرتان تمرین مسخره و یا ترسناکی باشد اما موثر است.اینکه می گوییم نزدیکان هم ثابت میکند که حتی نصف افرادی که خودتان را برای جلب نظرشان به سختی می اندازید هم مطلع دور از جان مرگتان نمی شوند .درصدی هم که مطلع می شوند نهایتا یک پیام تسلیت برای خانواده تان بفرستند. درصدی هم که بیاییند به مراسم ترحیمتان بخشی از ذهنشان درگیر این است که غذا چی سرو میشود. این یک واقعیت محض است باور کنید.
پس برایتان چه می ماند نزدیکانتان که از نبود شما غمگین هستند. 
وقتی این حقایق را باور کنید واقعا دیگر حرف اقدس خانم و شمسی خانم برایتان اهمیتی نخواهد داشت تنها خوشحالی و راحتی خود و عزیزانتان برایتان مهم می شود و کم کم این جسارت را بدست می آورید که افراد سمی زندگیتان را حذف کنید هر چند که خیلی زودتر خود به خود حذف می شوند.
افراد سمی که حذف شوند و فکر دیگران که اهمیت خودش را از دست بدهد شما می مانید و یک ذهن آزاد. خوب حالا می توانید اهداف فردی و اهداف خانوادگی برای خودتان مشخص کنید. اهداف فردی که مربوط به خودتان هست و شخصی می توانید برنامه ریزی اش بکنید. می ماند اهداف خانوادگی که ابتداعا دو پایه دارد. شما و شریک زندگیتان.
از کی و از کجا این باورمان شد که همه وظایف بر عهده مرد خانه است و زن فقط وظیفه فرزندآوری و آشپزی دارد؟ چه کسی به ما گفت فقط از مردت درخواست کن و اون موظف به تامین است؟! چرا ما راحت این عقاید را قبول کردیم؟!
 شخصا از ترم دوم دانشگاه هم درس خواندم و هم کار کردم تا زمانی که ازدواج کردم وقتی ازدواج کردم تمام افراد بزرگسال فامیل درجه دو که همسن و سال مادرم بودند به من مجدانه توصیه می کردند که دیگه سرکار نرو حالا که ازدواج کردی وظیفه شوهر است که تمام مخارج را تامین کند. به حکم ادب زیاد با ایشان بحث نمی کردم اما این موضوع را هم هیچ وقت قبول نکردم.
اگر ما کسی را به عنوان شریک زندگی انتخاب می کنیم پس واقعا باید شریک هم باشیم. این صحبت من مبنی بر این نیست که اصرار داشته باشم زنان هم همپا مردشان در بیرون از خانه کار کنند. این موضوع کاملا شخصی است و به شرایط هر فرد بستگی دارد. بحث من دیدگاه است. اگر دیدگاهمان را درست کنیم کمی شرایط را می سنجیم سعی می کنیم با مدارا رفتار کنیم و فشار های بی جهت را کم می کنیم.
 مثلا شما میدانید حقوق دریافتی همسرتان در ماه 5 میلیون تومان است و خوشبختانه شما مستاجر نیستید که اجاره منزل دهید و فلان مقدار باید آماده کنید برای خرید فلان وسیله جدید برای خانه پس شما می آیید برنامه ریزی می کنید وخرج هایتان را مدیریت میکنید تا بتوانید آن وسیله را مثلا در 6 ماه آینده خریداری کنید. این یک دیدگاه است
دیدگاه بعدی:
شما در خانه راه می روید بد و بیراه می گویید به مردی که فکر می کنید تنبل است و بی عرضه  و تمام پول ماه را خرج می کنید و برای خرید وسیله هم معتقدید که وظیفه مرد است که تامین کند حالا چشمش کرو.
فکر می کنم حالا کاملا متوجه کلام من شده اید. حرف من حرف همدلی است حرف درک اوضاع و مسایل است. همین!
خانم خانه، آفتاب زندگی بخش؛
 نگذار هر بی کسی که از راه می رسد چیزهای بی ارزش و عقده های روانی خود را در وجود تو بریزد انقدر خود رو درگیر مسایل خوب و مثبت کن که جایگاهی برای پلیدی و زشتی در وجودت نماند.
وقتی خوب فکر کنیم میبینیم خیلی از مسایل را مانند طوطی فقط تکرار می کنیم حتی خودمان هم به آن اعتقاد نداریم. خودمان را می خواهیم راحت کنیم که می گوییم حتما قدیمیا یه چیزی می دونستن که اینو گفتن. شک نکن که قدیمی ها یک چیزی می دانستند که بعضی توصیه ها را کردند اما زمانه تغییر کرده بعضی از نسخه ها را نمی شود الان اجرا کرد. تصور کن الان خدایی نکرده سر شما درد می کند در قدیم مثلا مصر باستان در این مواقع جمجمه فرد باز می شد تا شیطان از سرش در بیاید و بیمار بیچاره 3 روز زمان داشت که یا خوب شود یا بمیرد که اغلب در این بازه زمانی میمردند حالا می شود این راهکار را امروز اجرا کرد؟ می شود الان با قوانین قاجار مملکت را اداره کرد. عزیزم در حال حاضر حتی نمی شود لباس های 100 سال پیش را پوشید چه برسد به این که افکار و رفتار آن موقع را از خود بروز دهیم.
اگر فکر کنیم خیلی از رفتارهای ما تحت تاثیر همین افکاری است که معلوم نیست از کجا آمده. مثلا یک چیز خیلی خیلی پیش پا افتاده و خنده دار. چه شد که در مخیلاتمان جای گرفت که برای تفریح وقتی به طبیعت می رویم حتما باید کباب آماده کنیم (!) قبل از مطرح شدن جوجه کباب مگر چه می خوردیم. من شخصا موافق اینطور گردش رفتن نیستم چون مامان و بابای خانواده کاملا درگیر آماده کردن غذا می شوند چه عیبی دارد از هر غذایی که دوست داریم یک ساندویجی درست کنیم به گردش برویم و کل خانواده با هم سرگرم شوند. چه می شود که یکی دو ساعتی باهم بازی کنیم بدون دغدغه. این را ولش کنید که برای گردش حتما باید برید به فلان بوستان و فلان مکان خارج از شهر نه هرجا که راحتید و مکان مناسبی برای وقت گذرانی خانوادگیست.
حرف من این است که استانداردهای خودتان را داشته باشید نگذارید که دیگران برایتان حد و حدود تعیین کنند همین.
« اگر شما برای خودتان برنامه و قانون نداشته باشید دیگران برای شما قانون تعیین می کنند»
شاد و سلامت باشید.  

پاییز

 

                                                                              

پاییز از راه رسیده و نرم نرمک خنکی هوا را حس می کنیم. نشاط و شادی پاییز وصف ناپذیر است البته برخی افراد هم پاییز را دوست ندارند به چند دلیل مثلا زود تاریک شدن  هوا. بعضی ها گرما برایشان لذت بخش است واز سرما گریزان پس فصول سرد سال را دوست ندارند. هر کسی سلیقه و علاقه ای دارد و تمام این علایق مورد احترام است. از آنجایی که 6 ماه از سال هوای سرد را تجربه می کنیم فارغ از علاقه مان باید به حفظ سلامت و نشاطمان هم فکر کنیم. چندین راه برای حفظ نشاط پیش روی ماست و فقط اراده و برنامه ریزی می خواهد.(تمام این راهکار ها از تجارب شخصی است)
اولین راه زودتر از خواب بیدار شدن است؛ اگر شما از آن دسته افرادی هستید که زود از خواب بیدار می شوید خوش به حالتان یک قدم جلو تر هستید اما اگر از آن دسته افراد هستید که تا نزدیک ظهر در حال استراحتید و از زود تاریک شدن هوا گله مندید باید هشدار دهم که نیاز به یک تغییر دارید. اگر صبح ها زودتر از خواب بیدار شوید از روشنایی بیشتری بهرمند می شوید و زمان بیشتری برای کارهای خود دارید البته بیداری زود هنگام منوط است به خواب شب به موقع وشما باید توجه داشته باشید که حتما 8 ساعت خواب کامل داشته باشید و البته این تغییر ساعت خواب هم باید تدریجی باشد نه اینکه یک دفعه ای چون فشار زیادی را به بدن تحمیل می شود .
دومین راه کمی ورزش؛اگر شما ورزشکار حرفه ای نیستید بهتر است کم کم زمان بگذارید و در منزل ورزش کنید می توانید از روزی 15 دقیقه شروع کنید البته 15 را به سه بخش 5 دقیقه ای تقسیم کنیدو در 3 بخش در روز تمیرین کنید  و  خاطرتان باشد که از ورزش های کششی و سبک شروع کنید.
سومین راه زمانی برای حفظ یا ایجاد آرامش درونی؛ برای آرام کردن روح وجان خود زمانی را اختصاص دهید از هر راه معقولی که برایتان تاثیر گذار است. پیشنهاد می کنم مطالعه  حتما مد نظرتان باشد. انتخاب یک هنر هم خیلی کمک کننده است. می توانید زمانی را اختصاص دهید به یادگیری و تمرین یک هنر اصلا هم لازم نیست که ما به صورت حرفه ای از روز اول ان هنر را دنبال کنیم مثلا نقاشی اگر شما نقاشی کردن را دوست دارید اصلا لازم نیست از روز اول یک نقاشی روی بوم رنگ روغن نیست از تصاویر ساده شروع کنید با هر ابزاری که در دسترس هست . کاری که برای حفظ آرامش کمک میکند رنگ آمیزی است این را حتما امتحان کنید.
از نظر من تنها تغییری ماندگار است و نتیجه مثبت خواهد داشت که تدریجا انجام شود. قدم به قدم با آرامش و اراده.
برای کمک کردن به جسممان برای حفظ آرامش و انرژی خود می توانیم از دمنوش های مربوط به این فصل هم کمک بگیریم.
دمنوش پاییزی زنجبیل
دمنوش زنجبیل به دلیل اینکه حاوی میزان زیادی مواد مغذی است باعث تقویت سیستم ایمنی بدن  می‌شود. برای از بین بردن انقباضات دردناک و گرفتگی عضلات و همچنین برای درمان سرماخوردگی می‌توان از دمنوش زنجبیل استفاده کرد.
ابتدا پوست زنجبیل را بگیرید و آن را به صورت ورقه‌های نازک ببرید.
مقداری آب جوش داخل یک قوری کوچک بریزید.
ورقه‌های زنجبیل تازه را داخل آب جوش بریزید و در قوری را ببندید.
حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه صبر کنید تا دمنوش زنجبیل دم بکشد.
می‌توانید از عسل یا نبات برای شیرین کردن دمنوش زنجبیل استفاده کنید.
دمنوش  آویشن
دمنوش گیاهی آویشن به دلیل اینکه خاصیت ضدعفونی و ضد باکتری دارد از بروز بیماری‌هایی همچون سرماخوردگی و آرتروز که باعث آسیب وارد شدن به بدن افراد می‌شود جلوگیری می‌کند. همچنین آویشن ضد سرفه و خلط آور است.
برای تهیه دمنوش آویشن، یک قاشق مرباخوری آویشن خشک‌شده را داخل دو لیوان آب جوش بریزید.
قوری را روی شعله غیرمستقیم قرار دهید تا دم بکشد.
سپس به مقدار دلخواه، عسل به آن بیفزایید و میل نمایید.
دمنوش  نعناع
مهم‌ترین خاصیت دمنوش نعناع، تأثیر آن بر دردهای دستگاه گوارش شامل درد معده، روده، نفخ، دل‌پیچه، تهوع و اسهال است. همچنین برای رفع سینه درد و سرفه نیز بسیار مؤثر است.
 ۲ قاشق غذاخوری برگ نعناع خرد شده (تازه یا خشک) در قوری بریزید.
یک لیوان بزرگ آب با دمای ۸۰ درجه به آن اضافه کنید.
بگذارید به مدت ۱۵ دقیقه دم بکشد.
در صورت تمایل می‌توانید از عسل یا نبات برای شیرین کردن آن استفاده کنید.
دمنوش  دارچین
دارچین مصونیت بدن را در مقابل امراض بالا می‌برد. اگر حس می‌کنید ضعیف شده‌اید و ممکن است مریض شوید، چای دارچین را فراموش نکنید. دمنوش دارچین برای دردهای عضلانی مفید است. به‌عنوان تب بر از آن استفاده می‌شود. رگ‌ها را باز می‌کند و باعث بهبود گردش خون می‌شود.
چند عدد چوب دارچین را در یک قوری بریزید.
یک لیوان بزرگ آب ۸۰ درجه به آن اضافه کنید
بگذارید به مدت ۱۵ الی ۲۰ دقیقه دم بکشد
در صورت تمایل می‌توانید برای شیرین شدن آن از نبات استفاده کنید.
دمنوش پاییزی پونه
از دمنوش پونه برای درمان سرماخوردگی، زکام، سردردها، مشکلات گوارشی، کم کردن تب خفیف، تسکین گلودرد و برای بهبود نفخ شکم استفاده می‌شود.
برای تهیه یک فنجان دمنوش پونه، یک قاشق غذاخوری سرخالی از برگ یا گل پونه تازه و یا یک قاشق چای‌خوری برگ پونه خشک‌شده را در چای صاف‌کن درون یک لیوان ریخته و یک فنجان آب در حال جوش را روی آن بریزید.
اجازه دهید مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد و به رنگ چای دربیاید.
اگر دوست داشتید می‌توانید آن را با نبات کمی شیرین کنید